ทักษะการอ่านภาษาอังกฤษ

2.1 ทักษะการอ่านภาษาอังกฤษ

เป้าหมายของการสอนทักษะการอ่าน ไม่ว่าสอนภาษาไทยหรือภาษาอังกฤษเป็น

ภาษาต่างประเทศ ก็คือ การอ่านให้เข้าใจเนื้อเรื่อง หากเป้าหมายนี้สัมฤทธิผลก็ส่งผลต่อเนื่องไปยัง

ความสัมฤทธิผลในการศึกษาในระดับสูงกว่าขึ้นไปด้วย ทักษะการอ่านเป็นกระบวนการที่ซับซ้อน

และมีหลายด้านซึ่งต่างก็มีความจำ เป็นที่จะต้องเรียนรู้และฝึกให้ได้และต้องทำ ตามลำดับขั้นตอน

เช่น ความสามารถในการจำแนกส่วนประกอบของคำ การรู้จักความสัมพันธ์ของตัวอักษรและการ

ออกเสียง ความสามารถในอ่านคำ รวมถึงการแบ่งพยางค์ ความคล่องแคล่วในการอ่าน การเรียนรู้

คำศัพท์ และการทำความเข้าใจเรื่องที่อ่าน ความสามารถในการใช้ภาษาในการแสดงออกทั้งการพูด

และเขียน ความสามารถ ในการพิจารณาตีความหมายจากเรื่องที่อ่าน เป็นต้น เพราะผู้เรียนจะต้อง

บูรณาการทักษะการอ่านต่าง ๆ เหล่านี้ทุกครั้งที่อ่าน (Francis and Mabel, 2006)

สาเหตุของปัญหาในการอ่านภาษาอังกฤษของนักเรียนไทยอาจจะเกี่ยวข้องกับ

กระบวนการการอ่านทั้งระดับเฉพาะหน่วย เช่น อ่านไม่ออก แบ่งพยางค์ไม่เป็น ออกเสียงไม่ถูก

ไม่รู้จักวรรคตอน เป็นต้น รวมตลอดไปจนถึงปัญหาของกระบวนการอ่านในระดับกว้าง เช่น

รู้คำศัพท์ภาษาอังกฤษในปริมาณน้อย ไม่เข้าใจโครงสร้างประโยคที่ซับซ้อน ไม่รู้จักวิเคราะห์

ส่วนประกอบของย่อหน้า หรือวิเคราะห์กรอบโครงสร้างของเนื้อหาในเรื่อง เป็นต้น ซึ่งปัญหาต่าง ๆ

ดังกล่าวนี้ หากไม่แก้ไขให้ตรงจุด และถูกวิธี จะส่งผลต่อการเรียนรู้ภาษาอังกฤษของนักเรียนที่จะ

เป็นไปด้วยความยากลำบาก หรือไม่สามารถเรียนรู้ได้

ในการวางแผนการสอน ครูจะต้องตระหนักถึงจุดมุ่งหมายในการสอน ถ้าเป็นผู้เรียน

ในระดับแรกเริ่มเรียนภาษาอังกฤษ จุดมุ่งหมายก็ควรเน้นไปที่การป้องกันปัญหาของการอ่านไม่ให้

เกิดขึ้นกับผู้เรียน (Preventive instruction) แต่ถ้าเป็นผู้เรียนในระดับสูงขึ้นไป แต่ยังมีปัญหาใน

การอ่าน ซึ่งอาจจะเนื่องมาจากการเรียนรู้ภาษาที่ไม่ถูกวิธี จุดมุ่งหมายของการสอนก็อาจเน้นไปที่

การสอนแบบซ่อมเสริม (Remedial instruction) (Francis and Mabel, 2006)